Mutluluk, beni AŞK’a çağıran, -Gel- diye fısıldayan kitabı
bulmada. Oturdukça o anda, açtıkça
sayfaları, an be an yükselen, coşkunluk ve taşkınlık
hissetmek yürekte. Kuşların, ağaçların,
rüzgarın, havanın şarkısına katılıp, aşkla cezbeye düşmekte
mutluluk. Derdimin dermanı
AŞK’a aşık olmada mutluluk!

Mutluluk; bir başka günde, bırakıp zihnimi ardımda,
sadeleşmek ve hafiflemek suretiyle kendimi dinlemede.
Derken gönül kapımdan içeri, edeple süzülen hallerle
hallenmede mutluluk. Ve giderek kendimi de bırakmak
ardımda ve -BİR- olmada mutluluk.....
Mutluluk; karışık biraz hüzünle. Az önce ruhumun
ruhen kanatlandığı bu ağaç gölgesinde, şimdi cismimin
cismen öte yakaya geçmesinde. Ve bir zamanın daha,
eklenmiş olması geçmiş zamanın dehlizlerine.
Bakarken bu görüntüye, içimden geçiyor şu cümle;
henüz terkedilmiş banklar gibidir Sonbahar. Nedense?!
Mutluluk; beni peyderpey güzele çeken tevafuklar
silsilesinde. -İlmin isteyene verileceğine- dair en güzel
alameti yaşamakta mutluluk. Bunun benim başıma
geliyor olmasına şaşırmak ve hayran kalmakta
mutluluk.
Mutluluk; tevafuklar yağmuruna tutulduğum Mahlukat
ilminde zirveye ulaştığım bu kitabın bana
gönderilmesinde. Tarifsiz keyfe düşmekte bu sayede ve
şükürler etmekte....
Teşekkürler.....
Gönül şehrimin........
Gönül doktoru.......
BİR TEBESSÜM DAHA SALDIM HAYATA.....
1 yorum:
Mutluluk; tevafuklar yağmuruna tutulduğum Mahlukat
ilminde zirveye ulaştığım bu kitabın bana
gönderilmesinde.
Yorum Gönder