Bir gün Mevlânâ Hz.'leri eve girer ve hanımı ona sorar;
Bu kadar âşıksın Mevla'yâ, şükürler olsun bu aşkı yaşayıp yaşatana.
Peki bana ne kadar âşıksın der;
Mevlânâ hanımına şöyle der;
SEN BENİM;
Yaradan’dan ötürü yaradılanı sevişim,
Bir adım gelene on adım gidişimsin...
Ve herkesi olduğu gibi kabul edişimsin...
SEN BENİM;
Bugünüme şükür ve..
Yarınıma duâ edişim...
Azl'a yetinişim...
Çoğa göz dikmeyişimsin.....
Ve kapanmayan avuç içimsin... ♥
0 yorum:
Yorum Gönder