İnsan, düşebileceği kadar bir boşluk bırakmalı içinde. -Ahmet Edip Başaran

  

"İnsanlar da kuyulara benzer, içlerinde boğulabilirsiniz..." 
-Ahmet Hamdi Tanpınar 

Kuyular vardır kimi insanın içinde, derinliği lâ-mekân'a uzanan.. Bazen atlamakla tehdit eder sevdiklerini bazense atlar hiç düşünmeden sonunu, sonsuz olduğunu...

Öyle ya, herkes kendi kuyusunu kazar deyimi buraya uygun düşse gerek. Herkesin dipsiz bir âlemi vardır, içindeki bu hudutsuz âlemin farkına varanların başındadır kaybolma merâkı. Zaman, mekân ve düşüncenin yokuşundan atlayanlar kendilerini bu kuyunun içinde bulurlar. Dibi yoktur, düştükçe savrulur, savruldukça kaybolur insan derinliğin kollarında.

İki ayaklı bir muammâ şu insanoğlu. Ne istediğini bilmeyen, bildiğini iddia edenlerin bile aslında hiçbir şey bilmediğini bilmeyen bir bilinmez varlık.

İnsan, düşebileceği kadar bir boşluk bırakmalı içinde.
-Ahmet Edip Başaran

İnsan işin içinden çıkamadığı, tüm silahlarını harcayıp da savunmasız kaldığı anlarda sığınacağı kadar bir boşluk bırakmalı içinde. Kendini o boşluğa bırakmalı. Kimseciklere yük olmadan kendi kendine düzelmeli, iyileşmeli, kederini bırakmalı o kuyuda, sonra çıkıp insanların arasına karışmalı...

Unutmayalım, yüklerimizi boşalttığımız kimseler de birer can taşıyor. Onların sıkıntılarını katlayarak dert yumağı olmak yerine "dert ortağı" olalım. Varsın biz üzülelim sonunda yeter ki üzmeyelim. Yeter ki, bizden sebep mahzun olmasın sevdiklerimiz..
Velhâsıl, içinde kaybolmadığınız sürece herkese birer kuyu şart.

E. Damla