VE........ Mutluluk; küçük ayrıntılardan büyük keyif almakta.......

Mutluluk, beni AŞK’a çağıran, -Gel- diye fısıldayan kitabı 

bulmada. Oturdukça o anda, açtıkça

 sayfaları, an be an yükselen, coşkunluk ve taşkınlık 

hissetmek yürekte. Kuşların, ağaçların,

 rüzgarın, havanın şarkısına katılıp, aşkla cezbeye düşmekte 

mutluluk. Derdimin dermanı 

AŞK’a aşık olmada mutluluk!

Mutluluk; bir başka günde, bırakıp zihnimi ardımda, 

sadeleşmek ve hafiflemek suretiyle kendimi dinlemede. 

Derken gönül kapımdan içeri, edeple süzülen hallerle 

hallenmede mutluluk. Ve giderek kendimi de bırakmak 

ardımda ve -BİR- olmada mutluluk.....

Mutluluk; karışık biraz hüzünle. Az önce ruhumun 

ruhen kanatlandığı bu ağaç gölgesinde, şimdi cismimin

 cismen öte yakaya geçmesinde. Ve bir zamanın daha, 

eklenmiş olması geçmiş zamanın dehlizlerine. 

Bakarken bu görüntüye, içimden geçiyor şu cümle; 

henüz terkedilmiş banklar gibidir Sonbahar. Nedense?!

 Mutluluk; beni peyderpey güzele çeken tevafuklar 

silsilesinde. -İlmin isteyene verileceğine- dair en güzel

alameti yaşamakta mutluluk. Bunun benim başıma 

geliyor olmasına şaşırmak ve hayran kalmakta 

mutluluk.

Mutluluk; tevafuklar yağmuruna tutulduğum Mahlukat 

ilminde zirveye ulaştığım bu kitabın bana 

gönderilmesinde. Tarifsiz keyfe düşmekte bu sayede ve

 şükürler etmekte....

Teşekkürler.....

Gönül şehrimin........

Gönül doktoru.......

BİR TEBESSÜM DAHA SALDIM HAYATA.....