EŞ SUSTURULURSA
Eşini kendi elleriyle beceriksizleştiren, yeteneksizleştiren bir eşin ailesini yönetmedeki zorluğunu Allah kimseye göstermesin.
Bazen eş, eşiyle aralarında bir tatsızlık yaşanmaması için kendi kişiliklerini hiçe sayabiliyor. Her türlü fedakarlığı yaptığı takdirde, sürekli alttan aldığı zaman, eşinin her talebine ‘evet’ dediğinde ailesine huzur geleceğini düşünen erkek veya bayan eşler çoktur.
Ancak beklenilen durum kısa bir süre için gerçekleşmiş olsa bile uzun vadede sorun çözücü davranış değildir. Öte yandan, eşine diklenmek, karşı çıkmak, direnmek de çözüm getirmez.
Zira eşlerden birinin kişiliğinin ezilmesi, onun evin huzuru için ‘katkı’ koymasını engellemiş olur.
Böylece yük, tek eşin üzerine yığılır ve o da yalan zamanda bunalır ve ailedeki huzursuz ortamın çoğalmasına yatırım yapmış olur.
Fedakarlığı ön planda tutan eşlerin eşlerine verdiği karşılık genellikle şöyledir:
“Nasıl istersen öyle olsun.
Ne dersen onu yapalım.
Sen en iyisini bilirsin.
Yeter ki kızma, dediğin olsun.
Ben ne anlarım…” v.s.
Eşinden bunları duyan diğer eşin keyfi yerindedir.
“Hah şöyle… Şimdi oldu…
Yola gel bakalım…
İşte bunu de, canımı ye…
Ben de senden bunları duymak isterim…
Akıllı insan olduğun belli oldu…
Eş bu demek… Aile bu demek…” v.s.
Dudaklarından buna benzer sözcükler dökülen ya da aklından böylesi düşünceler geçen eş, neleri kaybettiğini, başına ne işler açtığını, nasıl bir hatanın içine düştüğünü ne denli ağır bir fatura ödeyeceğini zamanla görecektir.
Çünkü yakında evi idare etmekte, çocuklara sahip çıkmakta, aile içi sorunlarla baş etmekte zora girecektir.
Eşini evde hizmetçi gibi gören ya da sadece dışarıda para kazanıp evin maddi ihtiyaçlarını karşılamak gibi görevi olduğunu zanneden bir eş; aile denen minyatür bir devleti kimsenin tek başına yönetemeyeceğini, sorunlarla başa çıkamayınca anlayacaktır.
İşte o zaman;
Fikrini söndürdüğü,
Yeteneklerini körelttiği,
Zihinsel gelişimini engellediği,
Önerilerinin filizlerini kopardığı eşinin pek de yararını göremeyebilir. Zira o da her şeyi eşinden bekleye bekleye dağarcığındaki sözlerini, fikirlerini, görüşlerini istemeye istemeye yok etmiş bir haldedir artık…
Eşler bu konuda atmaca gibi dikkatli olmalıdır. Eşinin düşüncelerine, fikirlerine, yaptığı işlere ‘önem’ vermeli, onu takdir etmeli, ondan destek istemelidir.
Eş susturulursa;
Çocuklar da susar… Ev de susar… Ailedeki canlılık da susar.
Dr. Yaşar Kuru
Eşini kendi elleriyle beceriksizleştiren, yeteneksizleştiren bir eşin ailesini yönetmedeki zorluğunu Allah kimseye göstermesin.
Bazen eş, eşiyle aralarında bir tatsızlık yaşanmaması için kendi kişiliklerini hiçe sayabiliyor. Her türlü fedakarlığı yaptığı takdirde, sürekli alttan aldığı zaman, eşinin her talebine ‘evet’ dediğinde ailesine huzur geleceğini düşünen erkek veya bayan eşler çoktur.
Ancak beklenilen durum kısa bir süre için gerçekleşmiş olsa bile uzun vadede sorun çözücü davranış değildir. Öte yandan, eşine diklenmek, karşı çıkmak, direnmek de çözüm getirmez.
Zira eşlerden birinin kişiliğinin ezilmesi, onun evin huzuru için ‘katkı’ koymasını engellemiş olur.
Böylece yük, tek eşin üzerine yığılır ve o da yalan zamanda bunalır ve ailedeki huzursuz ortamın çoğalmasına yatırım yapmış olur.
Fedakarlığı ön planda tutan eşlerin eşlerine verdiği karşılık genellikle şöyledir:
“Nasıl istersen öyle olsun.
Ne dersen onu yapalım.
Sen en iyisini bilirsin.
Yeter ki kızma, dediğin olsun.
Ben ne anlarım…” v.s.
Eşinden bunları duyan diğer eşin keyfi yerindedir.
“Hah şöyle… Şimdi oldu…
Yola gel bakalım…
İşte bunu de, canımı ye…
Ben de senden bunları duymak isterim…
Akıllı insan olduğun belli oldu…
Eş bu demek… Aile bu demek…” v.s.
Dudaklarından buna benzer sözcükler dökülen ya da aklından böylesi düşünceler geçen eş, neleri kaybettiğini, başına ne işler açtığını, nasıl bir hatanın içine düştüğünü ne denli ağır bir fatura ödeyeceğini zamanla görecektir.
Çünkü yakında evi idare etmekte, çocuklara sahip çıkmakta, aile içi sorunlarla baş etmekte zora girecektir.
Eşini evde hizmetçi gibi gören ya da sadece dışarıda para kazanıp evin maddi ihtiyaçlarını karşılamak gibi görevi olduğunu zanneden bir eş; aile denen minyatür bir devleti kimsenin tek başına yönetemeyeceğini, sorunlarla başa çıkamayınca anlayacaktır.
İşte o zaman;
Fikrini söndürdüğü,
Yeteneklerini körelttiği,
Zihinsel gelişimini engellediği,
Önerilerinin filizlerini kopardığı eşinin pek de yararını göremeyebilir. Zira o da her şeyi eşinden bekleye bekleye dağarcığındaki sözlerini, fikirlerini, görüşlerini istemeye istemeye yok etmiş bir haldedir artık…
Eşler bu konuda atmaca gibi dikkatli olmalıdır. Eşinin düşüncelerine, fikirlerine, yaptığı işlere ‘önem’ vermeli, onu takdir etmeli, ondan destek istemelidir.
Eş susturulursa;
Çocuklar da susar… Ev de susar… Ailedeki canlılık da susar.
Dr. Yaşar Kuru
0 yorum:
Yorum Gönder