De ki: Allah'ım, mülkün sahibi sensin, mülkü dilediğine verirsin, dilediğinden alırsın. Dilediğini yükseltirsin, dilediğini alçaltırsın. Senin elindedir hayır, sensin her şeye gücü yeten. [3:26]
Şu fenâ mülküne ibretle nazar kıl ey can
Gafleti eyle hebâ, hâli değildir meydan
Kani Sultan Süleyman, kani İskender Han?
Sad hezar ömrü sürur ile geçirsen bir an
Ne güle ne bülbüle bâki, a gözüm bağ-ı cihan
Kime yar oldu muradınca felek devr-i zaman
Bizde kilitlerin üstüne bile "Ya Mâlike'l-Mülk" yazıp öyle sırlarlar idi. Bu âdeta, alemlerim sahibinin mülkünde dilediğince tasarruf buyurmasında, her hak sahibine hakkını ödemeye kendilerini vesile kıldığı için bir şükür levhası sayılırdı.
Evlerinde dahi kilit bulunmayan bu medeniyette gaye,
kilit vurdukları mal, her ne için yaratıldıysa "o amaçla tasadduk" niyyetine mâni olunmasın diye kem gözlerden muhafazadan ibarettir.
Mal da Senin, mülk de Senin, can da Senin, ten de Senin! Seven de Sensin, sevilen de, sevdiren de hep Sensin!
0 yorum:
Yorum Gönder