Pages

Subscribe:

CEVŞEN DUASI

B

9 Şubat 2012 Perşembe

_AŞK KALEME DEĞİNCE - III_



ARKADAŞLAR BİR KAÇ GÜN OLMAYACAĞIM MERAK ETMEYİN GÖRÜŞMEK ÜZERE



_AŞK KALEME DEĞİNCE - III_



Saatlerce uyuyup uykusuz uyandığım bir güne daha merhaba diyorum sessizce. Hangisi daha kötü bilmiyorum. 

Uyuyup uykusuz uyanmak mı? 

Yoksa uykuları uyutmak mı? 

Bildiğim tek şey sensizliğe çare değil her ikisi de. Uykular unutturmuyor ki.. 

Oysa derler ki; “uyku yarı ölmektir…” 

Ama bilmezler ki; “unutmak tükenmektir…” 

Güneşin doğmaya niyeti yok bu sabah. Gökyüzünde kurşunî bir efkar balyası. Ha çöktü, ha çöküverecek üzerimize.. 

Yağmur damlacıkları çarpıyor odamın camlarına. Zirvede tutunamayan dağcılar gibi usul usul yuvarlanıyorlar aşağı… 

Havadaki bu ağırlık ruhumu demirden bir kafese hapsediyor sanki. Canım cendereye giriyor. Ama yine de seviyorum yağmuru. 

Bu şehri kirletenleri ve bu şehrin kirlettiklerini yıkıyor, aklıyor, paklıyor.. 

Ve ruhumun aynasından süzülüyor sözcükler: 

“Bu sabah 
Yağmur yağıyor İstanbul’ a 
Gönlüme hüzün 
Islatıyor şehrin tüm sokaklarını 
Ve ıssız kaldırım taşlarını 
Benimse yüreğimdeki yetim 
Çoktan çatmış kaşlarını 
Yüreğime akıtıyor 
Ilık gözyaşlarını…” 

Bu İstanbul var ya.. Şair eder insanı.. 

Biliyor musun? Yağmurlu havalarda daha çok koyuyor yokluğun. Ve yağmurlu havalarda daha çok özlüyorum sanki seni. Düşen her yağmur damlası yeni bir taşkına neden oluyor. Bildiğim yağmurla büyür goncalar. Ama gönlümdeki goncalar soluyor. 

Çünkü sen yoksun.. 

Adını hasret koydum, geleceğin yok senin… 

Olsun be yâr.. 

Özlemekte güzel.. 

Akan zaman mı, duran ben miyim bilmiyorum. Belki de ben seni değil, seni sevmeyi seviyorum. 

“Bulanlar, yalnızca arayanlardır” diyor Mevlâna. İşte bir damla daha.. Ve işte bir taşkın: 

“Ateşe dönen 
Pervane gibiyim 
Yokluğunda deliyim, 
Divane gibiyim 
Gönül yurdum harap olmuş 
Virane gibiyim 
Söyle ey yâr 
Gitmediğim yer 
Sormadığım er mi var? 
Söyle 
Seni daha nerden sorayım ? 
Söyle 
Daha nerelere varayım? 
Bırak beni yâr 
Hasretini türkülerle karayım 
Bırak beni yâr 
Yaralarımı kendim sarayım 
Bırak beni yâr 
Bırak ki; 
Ben Mevlâma varayım… 
Bil ki; 
Bu garibin gönlü 
Ancak böyle geçer kâra 
Çünkü; 
Yol odur ki Hakka vara..” 

Düş gezginlerinin başkenti İstanbul. Bu sabah sokaklarında ayak izleri var.. Benimse yüreğimde yürek izleri… 

Ama bil ki; “KOLAY BIRAKILAN İZLER, ÇABUK SİLİNİRLER….”


9 yorum:

Adsız dedi ki...

Özlemekte güzel yüreğine sağlık hazanım sevgiler

serpilce dedi ki...

çok güzeldi hazanım:)

Murat Mesut dedi ki...

yine çok güzeldi..

gonul_kalemi dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
~♡ηυяѕαℓкιмι™ dedi ki...

Yüreğine, gönlünün kalemine sağlık Hazan.

Gurme Şirine dedi ki...

yazızlarına bayılıyorum çok güzel yazıyorsun emeğine sağlık... sevgili hazan mevsiminde seni mimledim benim sayfama uğrayıp soruları kendine sayfana koplayarak kendince cevaplarsan çok sevinirim teşekkürler :))

Gurme Şirine dedi ki...

canım yazını okudum çok şahane olmuş ellerine emeğine sağlık :))) ve bana bıraktığın yorumu da aldım çok teşekkür ederim önemli değil ne zaman istersen o zaman cevapalarsın... Sen işine bak her nereye gidiyorsan yada nerdeysen herşey gönlünce olsun, yolun hep açık olsun... ALLAH'A emanet ol canım :)))

aslı dedi ki...

çok güzel olmuş yüreğine sağlık

Adsız dedi ki...

hüzün her zaman içimizde ..ve ''yol odurki hakka vara''sözleri güzeldi gerçekten..yüreğine sağlık arkadaşım sevgiler