B.AŞK.A BİR KELEBEĞİN DERSİ

  

[B.AŞK.A BİR KELEBEĞİN DERSİ]

Bir gün, kozada küçük bir delik belirdi, bir adam oturup kelebeğin saatler boyunca bedenini bu küçük delikten çıkarmak için harcadığı çabayı izledi. Ardından sanki ilerlemek için çaba harcamaktan vazgeçmiş gibi geldi ona. Sanki elinden gelen her şeyi yapmış ve artık yapabileceği bir şey kalmamış gibiydi. Böylece adam kelebeğe yardım etmeye karar verdi. Eline küçük bir makas alıp kozadaki deliği büyütmeye başladı. Bunun üzerine kelebek kolayca dışarı çıkıverdi. Fakat bedeni kuru ve küçücük, kanatları buruşuk buruşuktu. Adam izlemeye devam etti. Çünkü her an kelebeğin kanatlarının açılıp genişleyeceğini ve bedenini taşıyacak kadar güçleneceğini umuyordu. Ama bunlardan hiç biri olmadı!

Kelebek hayatının geri kalanını kurumuş bir beden ve buruşmuş kanatlarla yerde sürüklenerek geçirdi. Ne kadar denese de asla uçamadı. Adamın iyi niyeti ve yardımseverliği ile anlayamadığı şey, kozanın kısıtlayıcılığının ve buna karşılık kelebeğin daracık bir delikten çıkmak için göstermesi gereken çabanın, Allah'ın kelebeğin bedenindeki sıvıyı onun kanatlarına göndermek ve bu sayede de kozanın perdesini yırttığı anda uçmasını sağlamak için seçtiği yol olduğuydu. 🍃
Bazen yaşamda tam olarak ihtiyaç duyduğumuz şey "çaba"lardır. Eğer Allah, yaşamda herhangibir çaba olmadan ilerlememize izin verseydi o zaman bir mânâda sakat kalırdık. İşte o vakit gerektiği kadar güçlenemezdik ve asla dönüşemezdik.

Güçlü olmak istedim. Ve Allah beni güçlendirmek için zorluklar yolladı. Bilgelik istedim ve Allah çözmem için sorunlar yolladı. Başarı istedim ve Allah bana çalışmam için zeka ve kas gücü verdi. Cesaret istedim ve Allah bana üstesinden gelmem gereken sorunlar verdi. Sevgi istedim ve Allah bana yardımcı olmam için sorunlu insanlar yolladı. İstediğim hiç bir şeyi elde edemedim ama ihtiyaç duyduğum her şeyi elde ettim.

Ey Tâlîp! Hayatında hiç bir zaman Allah'ın işine karışma ama bir yolunu bulup Allah'a karış!

kaynak