[Bəxtiyar Vahabzadə]

İdrakda yol açmış geceden gündüze Allah,

Güldürmesen öz gönlünü, gülmez yüze Allah.

Dünyaya şafaqlar kimi tanrım sepelenmiş,

Galbin gözü yanmasa, görünmez göze Allah.

Allah! Bilirik cism deyil, bes nedir Allah?

En yüksek olan haqda, haqiqatdir Allah.

Dondunsa tekamül ve gözellik qabağında,

Derk et bu, teeccübde, bu heyretdedir Allah.

Bildik, bilirik, gizlidir insadakı qüdret,

Herkes onu fehm etmese, acizdir o, elbet.

İnsanın ezel borcudur insanlığa hörmet,

İnsanlığa hörmetde, liyaqatdedir Allah.

Gerçek de budur: gizlidir her zerrede vahdet.

Bir zerre iken külle qovuşmaq ulu niyyet.

Gördüklerimiz zahirdir, batne nüfuz et!

Batndeki, cövherdeki fitratdedir Allah.

Fitrat da yatır sözde, sözün öz yükü fikrim.

Seçmiş, seçecek daima tüyden tüyü fikrim.

Men bir ağacam, yarpağı sözler, kökü fikrim,

Sözlerde deyil, sözdeki hikmetdedir Allah.

İnsan! Tepeden dırnağa sen arzu, dileksen

Nefsinde duyumsuz, faqat eşqinde meleksen

Zülmün üzüne haqq deyilen silleni çeksen,

Sillende möhürlenmiş o qeyretdedir Allah.

Cahil enar alçaqlığa, öz qalbine yenmez,

Vicdandan eğer dönse de, heyrinden o dönmez.

Zülmetde, cahalete, adavette o görünmez,

İlqarda, sadaqatde, muhabbetdedir Allah

kaynak

Pages