EY CÂN...

 

[EY CÂN]

Nedir bu katrelerde bahr-i umman olduğun câna
Nedir bu zerrelerde şems-i taban olduğun câna

Çü sensin zahir ü bâtın hakikatte olan mevcud
Nedir bu nakş-ı gûn-a-gûnda pinhan olduğun câna

Dimişsun görmedi kimse beni bu âlem içinde
Nedir ya bunca yüzden yine seyrân olduğun câna

Mekanlardan münezzehdir senin Zât-ı şerifin çün
Nedir bu kalb-i vîrânemde mihmân olduğun câna

Esîr-i derd-i mihnet eyledim dirsen ebed çün kim
Nedir yine gönül derdine dermân olduğun câna

Seni dirsin Sezâyî nâr-ı hicr ile edem sûzân
Nedir yine benimle bende her ân olduğun câna

ÎZÂHÂT BÂBINDAN: Beni bu alemde kimseler görmedi buyurmuşsun yâ bunca yüzden seyrân olman nedir? Mekanlardan münezzehim buyuruyorsun ama ya kalbimde misâfir olduğuna ne dersin?

Sen sînemde nihân olduğun halde ben bundan gâfilmişim. Gözde gören sen iken ben bundan dahi gaflette imişim. Yaşadığım müddetçe cihanda senden bir iz aradım durdum; bütün cihan sen imişsin de ben gâfil imişim. Meğer kendi güneşini gölgeleyen bulut ben imişim.

Bir.dîğerini görmek için ikilik gerekir. İki mevcûdiyet yok ki biri diğerini görsün. Sâhi ihsân nedir? Kendini unutagör sâhibin görünsün; kulluğu görürsün!

Düştüğün kuyudan varlık libâsın yırtmadan çıkılmaz; Allâh, vücûd-u zâhirini yok etsin, gölge hayalini silsin!  

kaynak